Vliegen naar bounty eiland
Door: Jannie
Blijf op de hoogte en volg Jannie
11 Augustus 2014 | Bonaire, Windward Side
De reis naar Bounty eiland (zo noemden Jelmer en Peter het bijna tegelijkertijd, nadat ik een foto van St. Maarten stuurde via de whatsapp) begon met een ‘valse start’. Toen ik via internet stoelen wilde reserveren lukte dat niet, vreemd maar er ging nog geen lampje branden. Een dag voor vertrek wilde ik online inchecken, dat lukte wel maar met de vermelding ‘stand-by’. Oeps, dat klonk niet helemaal goed. Waar had ik dat meer gehoord? Volgens mij van Aukine, degene die zo ongeveer het meeste vliegt in onze familie. Zij vertelde wel eens over ‘overbookingen’. Het was ons nog nooit overkomen maar nu dus wel. Ik heb de KLM gebeld en kreeg het advies om echt 3 uur voor vertrek op Schiphol te zijn. Wat ons nog niet eerder lukte, kwam nu voor elkaar, haha. Dankzij Yvon, zij bracht ons donderdagavond naar Leiden, en dankzij Aletta, we sliepen in haar bed, konden we vrijdagochtend om 5 uur de trein nemen naar Schiphol. Of dat echt geholpen heeft? Geen idee, een half uur voor vertrek werden onze namen pas omgeroepen en hoorden we dat we toch mee konden.
We hadden meer geluk dan een meisje uit India, die de vlucht de dag daarvoor al gemist had en nu ook ‘stand-by’ stond. Ze kwam tijdens het wachten bij de gate toevallig naast ons zitten en kreeg daarna gezelschap van een Schipholpriester. Hij had haar de dag er voor opgevangen en gezorgd dat ze in een hotel terecht was gekomen. Bijzonder om mee te maken hoe vriendelijk en zorgzaam mensen die in de problemen komen, opgevangen kunnen worden op Schiphol. Toen ik onze instapkaarten aanpakte heb ik nog gevraagd of de Indiase dame ook mee zou gaan maar kreeg daar geen antwoord op. We hebben haar in het vliegtuig niet meer gezien. Naast ons zat wel een andere ‘stand-by’ passagier, aangenaam gezelschap. Een ‘Alice achtige’ mevrouw ;-) Surinaamse, die haar hele leven in Nederland had gewerkt en nu met haar man naar St. Maarten was verhuisd. Haar man was geboren in Bandung en op zijn twaalfde met zijn ouders naar St Maarten verhuisd. Daar was zijn vader jarenlang de enige huisarts geweest. Nu woonden zij in het ouderlijk huis en verhuurden een villa er naast. Dreamvilla El Sueno in Phiilpsburg, misschien is het iets voor julie Auke en Wilma?!
Na een prima vlucht was uitstappen op St. Maarten het meest relaxte aankomen op een vliegveld ooit. Ongeveer 40 mensen gingen van boord, de rest vloog door naar Curacao. Stand-by passagier zijn heeft een voordeel, onze koffers waren waarschijnlijk als laatste ingeladen en kwamen er nu als eerste uit, nog nooit meegemaakt ;-) Bij de pinautomaat op het vliegveld raakten we in gesprek met de directeur van de Nederlandse school op St Maarten. Hij droeg een t shirt met in duidelijke letters ‘teacher’ en de naam van zijn school er op geprint. Ik kan er van genieten om als juf begroet te worden in de supermarkt maar het t-shirt van de Margrietschool bewaar ik toch maar voor de sportdagen ;-) Volgende week gaan we even kijken op de Magda school. Met de bus (instapen bij ‘bushalte’) zijn we naar Philipsburg gereden, waar de kamer die we kregen in hotel Passangrahan net zo groot bleek te zijn als de hele benedenverdieping van ons huis. Een inloopdouche waar we wel met ons hele gezin tegelijk in hadden kunnen douchen. Een hutje op het strand was ook prima geweest dacht ik. Maar helaas, weinig hutjes hier op St. Maarten. Het halve stadje St. Philipsburg bestaat uit tax free winkels. Toen we ’s ochtends wakker werden lag er een enorm cruise schip in de haven. We zagen de passagiers aan komen wandelen en aan het eind van de dag met tasjes vol inkopen terug lopen naar het schip. Wij brachten de eerste dag op St. Maarten door in zee (het blauwste blauw en warm als een babybadje) en op terrasjes. Overal werden we joviaal aangesproken met ‘Hello guys, how are you doing?’. Verrukkelijke zwarte bonensoep gegeten en heerlijke gegrilde visjes, daarbij smoothies met mango, ananas en passionfruit en gisteravond voorzichtig een eerste glaasje wijn. Het tijdsverschil maakte dat ik mij toch wel wat brak voelde de eerste dag. Jan ligt nu te slapen, midden op de dag.
Gisteren aan het eind van de middag zijn we naar Saba gevaren, dat ging hard en de golven stonden dwars op de boot. Er konden ongeveer 40 mensen mee, de helft benedendeks, de andere helft op het achterdek. Uit een grote kist met ijsblokken werden blikjes drinken uitgedeeld. Sommige mensen spuugden dat gelijk weer uit. Oei, gelukkig werden wij niet zeeziek en kwamen we na anderhalf uur varen helemaal zout aan op Saba. Een sprookjeseiland, daarover later meer ;-) Nu eerst even een duik in het zwembad nemen!
We hadden meer geluk dan een meisje uit India, die de vlucht de dag daarvoor al gemist had en nu ook ‘stand-by’ stond. Ze kwam tijdens het wachten bij de gate toevallig naast ons zitten en kreeg daarna gezelschap van een Schipholpriester. Hij had haar de dag er voor opgevangen en gezorgd dat ze in een hotel terecht was gekomen. Bijzonder om mee te maken hoe vriendelijk en zorgzaam mensen die in de problemen komen, opgevangen kunnen worden op Schiphol. Toen ik onze instapkaarten aanpakte heb ik nog gevraagd of de Indiase dame ook mee zou gaan maar kreeg daar geen antwoord op. We hebben haar in het vliegtuig niet meer gezien. Naast ons zat wel een andere ‘stand-by’ passagier, aangenaam gezelschap. Een ‘Alice achtige’ mevrouw ;-) Surinaamse, die haar hele leven in Nederland had gewerkt en nu met haar man naar St. Maarten was verhuisd. Haar man was geboren in Bandung en op zijn twaalfde met zijn ouders naar St Maarten verhuisd. Daar was zijn vader jarenlang de enige huisarts geweest. Nu woonden zij in het ouderlijk huis en verhuurden een villa er naast. Dreamvilla El Sueno in Phiilpsburg, misschien is het iets voor julie Auke en Wilma?!
Na een prima vlucht was uitstappen op St. Maarten het meest relaxte aankomen op een vliegveld ooit. Ongeveer 40 mensen gingen van boord, de rest vloog door naar Curacao. Stand-by passagier zijn heeft een voordeel, onze koffers waren waarschijnlijk als laatste ingeladen en kwamen er nu als eerste uit, nog nooit meegemaakt ;-) Bij de pinautomaat op het vliegveld raakten we in gesprek met de directeur van de Nederlandse school op St Maarten. Hij droeg een t shirt met in duidelijke letters ‘teacher’ en de naam van zijn school er op geprint. Ik kan er van genieten om als juf begroet te worden in de supermarkt maar het t-shirt van de Margrietschool bewaar ik toch maar voor de sportdagen ;-) Volgende week gaan we even kijken op de Magda school. Met de bus (instapen bij ‘bushalte’) zijn we naar Philipsburg gereden, waar de kamer die we kregen in hotel Passangrahan net zo groot bleek te zijn als de hele benedenverdieping van ons huis. Een inloopdouche waar we wel met ons hele gezin tegelijk in hadden kunnen douchen. Een hutje op het strand was ook prima geweest dacht ik. Maar helaas, weinig hutjes hier op St. Maarten. Het halve stadje St. Philipsburg bestaat uit tax free winkels. Toen we ’s ochtends wakker werden lag er een enorm cruise schip in de haven. We zagen de passagiers aan komen wandelen en aan het eind van de dag met tasjes vol inkopen terug lopen naar het schip. Wij brachten de eerste dag op St. Maarten door in zee (het blauwste blauw en warm als een babybadje) en op terrasjes. Overal werden we joviaal aangesproken met ‘Hello guys, how are you doing?’. Verrukkelijke zwarte bonensoep gegeten en heerlijke gegrilde visjes, daarbij smoothies met mango, ananas en passionfruit en gisteravond voorzichtig een eerste glaasje wijn. Het tijdsverschil maakte dat ik mij toch wel wat brak voelde de eerste dag. Jan ligt nu te slapen, midden op de dag.
Gisteren aan het eind van de middag zijn we naar Saba gevaren, dat ging hard en de golven stonden dwars op de boot. Er konden ongeveer 40 mensen mee, de helft benedendeks, de andere helft op het achterdek. Uit een grote kist met ijsblokken werden blikjes drinken uitgedeeld. Sommige mensen spuugden dat gelijk weer uit. Oei, gelukkig werden wij niet zeeziek en kwamen we na anderhalf uur varen helemaal zout aan op Saba. Een sprookjeseiland, daarover later meer ;-) Nu eerst even een duik in het zwembad nemen!
-
11 Augustus 2014 - 16:31
Elja:
Leuk verhaal
En mooie foto,s wat blauw water super geniet ervan -
11 Augustus 2014 - 17:10
Jeannette:
wat superfijn dat jullie toch mee konden, zeg!!
Je schrijft zo beeldend dat ik jullie voor me zie in de boot en in het blauwste blauwe water :-)!
-
11 Augustus 2014 - 18:08
Sandra En Daan:
Herl veel plezier! -
11 Augustus 2014 - 18:21
Pieter En Hilda:
Leuk om te lezen voor opa en oma!
-
11 Augustus 2014 - 20:58
Loes:
Zooooo das lekker! Hele fijne vakantie Jan en Jannie xx -
11 Augustus 2014 - 21:20
Anneke De Weerd:
Wat een leuk verhaal, net of ik met jullie meereis. Hoe lang blijven jullie op Saba? Geniet ze !Groetjes, Anneke -
11 Augustus 2014 - 22:27
Wieger:
Wij zijn nog maar een weekend terug van vakantie maar ik krijg nu alweer zin om te gaan als ik je verhaal lees en foto's zie. Veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
