Sumatra
Door: Jannie
Blijf op de hoogte en volg Jannie
25 Mei 2015 | Japan, Ishigaki-jima
'Fijne vakantie' wensten mensen mij voordat we op reis gingen. Huh, dacht ik dan, ga ik op vakantie? Als ik de verhalen van de dagen hier voor terug lees, lijkt het toch wel erg op vakantie ;-) Vanaf vrijdag is dat anders. Na een lange tocht, bus naar Bandung, trein naar Jakarta, bus naar Merak, namen we de veerboot naar Sumatra. Dat was een belevenis op zich. Toen we aan kwamen rijden was er nog precies 1 plekje op de boot over voor ons busje. Vlak achter en naast twee enorme vrachtwagens, reed pak Yadi de ferry op, de laadklep sloot en we vertrokken. Dat was een mooie timing. Eenmaal aan dek wilde gids pak Agung, dat we bij elkaar bleven. Huh waarom? vroegen wij eigenwijze Belanda's. 'Veerboten zijn net als stations gevaarlijke plaatsen mevrouw Jannie!' kreeg ik te horen. Arme Agung, hij had het er maar moeilijk mee dat sommigen van ons graag op het voordek wilden genieten van een koel windje Anderen hadden een prachtig uitzicht op het bovendek. Weer anderen verkenden nieuwsgierig het hele schip of waren uitgebreid in gesprek met 'misschien wel gevaarlijke mensen'. Na twee uur varen stapten we allemaal weer in de bus en kon pak Agung opgelucht adem halen. Alle schaapjes weer veilig in het hok ;-)
Het lijkt hier op Sumatra minder dicht bebouwd dan op Java. Het verkeer is er minstens zo druk. Zware vrachtwagens rijden van en naar de veerboten. Motors slalommen er tussen door. Pak Yadi loodst onze bus ook veilig door de enorme drukte. Wij eindigden de reis vandaag zoals we die begonnen: Zingend! In het donker, vroeg in de ochtend zette Marius al het 'Lang zal ze leven in'. Grietje was jarig, en de hele lange dag onderweg. Deze verjaardag zal ze niet snel vergeten. Toen we om 20.00 uur aankwamen in Metro, werden we hartelijk ontvangen door een afvaardiging van de GKSBS, de protestantse kerk op Zuid-Sumatra. Met een heerlijke maaltijd, gebeden waarin we opa's en oma's genoemd werden ;-) en nog eens 'happy birthday' voor Grietje. Na een alcohol vrij biertje (echt bier is sinds kort niet meer te koop in winkels in Bandung en op Sumatra al helemaal niet) vallen we als een blok in slaap. De ventilator of de airco lekker aan want het is hier warmer dan op de plaatsen waar we tot nu toe waren.
Op zaterdagochtend gaan we 'aan het werk'. Een presentatie maken, een deel van de kerkdienst voorbereiden en iets voor de bonte avond verzinnen. Halverwege de ochtend arriveren Henriette, Karel en baby Bram. We bewonderen de schattige baby en verwennen hem met allerlei Hollandse presentjes. 's Middags verzamelen we onder een prachtig afdak op het synode terrein waar we logeren. Er zijn afgevaardigden van 8 gemeentes rond Metro. We zitten op rieten matten in een grote kring. Na een voorstelronde zijn er 3 presentaties. De eerste is een verhaal over de visie van de GKSBS op diaconaat. Mogelijkheden die al aanwezig zijn in mensen zien en versterken, dat is wat wij willen in de GKSBS vertelde de secretaris van de synode. Jan vertelde aan de hand van een powerpoint presentatie wat een ZWO groep is en waar zij in Zoetermeer mee bezig zijn. Tot slot kwam dominee Ghi aan de beurt. Hij is de predikant van het dorp Sumberhadi en heeft verschillende stichtingen opgericht in samenwerking met de kerk. Zij houden zich bezig met politieke bewustwording, bestrijding van mensenhandel, gender, en voedselzekerheid. Een echte activist noemt meneer Ghi zich. Een inspirerend mens hoor ik praten. Bemoedigend is het om te zien hoe betrokken iedereen deelneemt aan het gesprek als afsluiting van de middag. En last but not least, genieten we van de ontspannen manier waarop Henriette de middag in goede banen leidt. Tussendoor verzint ze ter plekke dat we het spel ' Iet, Shi, go' wel even kunnen spelen. Misschien ook leuk om eens te doen in de kerkenraadsvergadering in Zoetermeer!
De maaltijd was vandaag echt 'maal' tijd. Saté is hier meestal heel mals, en bestaat uit ieniemieni kleine stukjes. Niet te vergelijken met de enorme brokken kip die je in Nederland aan een stokje krijgt. Nu bleef ik echter kauwen en vroeg mij af wat ik aan het eten was. Grietje is een topkok. Met alle vragen over eten kunnen we bij haar terecht. Toen ik aan het eind van de maaltijd voorzichtig aan de anderen vroeg hoe zij over het vlees dachten, verscheen er een grote grijns op Grietje's gezicht. Dat waren kippenmaagjes en kippenlevers die jullie net aten ;-)
Het avondprogramma onder het afdak kan ik het best met foto's of nog beter met een filmpje laten zien. Er werd door verschillende groepen uit de kerk gezongen en gedanst en gespeeld op een manier waar wij alleen maar van kunnen dromen. Raadseltje tot slot: De avond besloten we met een van de allerlekkerste vruchten van de tropen. Waar denk jij aan?
-
25 Mei 2015 - 10:34
Joke Den Hertog:
Ha Jannie! Ik vroeg me net af wanneer henriëtte Nieuwenhuis in beeld zou komen! Wat klinkt het hartelijk en enthousiast, de ontvangst daar! Veel plezier daar! Joke -
25 Mei 2015 - 11:30
Adri:
Durries zijn de lekkerste tropische vruchten.
-
25 Mei 2015 - 21:27
Natas:
DOERIAN? :-)
en Grietje van ♥e
:-D -
26 Mei 2015 - 16:07
Elja:
Annanas zoals ma niie ze klaar maakte zo mooi gesneden zal ik nooit meer vergeten.
Met haar ene zwarte hand zo bijzonder. -
28 Mei 2015 - 17:34
Ada:
Rambutans? Mangistan? -
28 Mei 2015 - 19:36
Jannie :
Yes, Ada, de hoofdprijs! Manggistan, jammie zo lekker!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley