satu dua tiga...
Door: Aletta en Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jannie
19 Juli 2007 | Indonesië, Lembang
Jelmer ligt 's avonds in bed nog Indonesisch te leren... 'Mam, wat is vijf ook alweer?' 'lima', en dat de hele avond... Een beetje Indonesisch spreken komt hier wel van pas, vooral bij het afdingen en vragen hoe duur dingen zijn. 'adu, mahal sekali!' (ach nee toch, zo duur?!). Het is echt een spelletje, afdingen. Als je tegen de verkopers zegt dat je iets te duur vindt, zeggen ze meteen 'afdingen, afdingen'...
Vandaag zijn we 's ochtends op de fruitmarkt en op kantoor geweest. Iedereen wilde praten en was verbaasd over hoe groot we zijn geworden. Veel mensen denken hier dat Jelmer ouder is dan Aletta, omdat hij zo lang is. De eigenaar van Toko Enggal zei dat 'ie maar in Lembang moest gaan wonen en studeren, omdat alle meisjes 'm geweldig zouden vinden. Aletta wordt nog steeds 'neng'(meissie) genoemd, Jelmer wordt niet meer zo vaak ujang (klein jongetje) genoemd...
's Middags hebben we heerlijk gezwommen en kregen we loempia's en thee als 'complimentary drink'. Daarna zijn we naar de Tangkuban Parahu, de vulkaan bij Lembang, geweest. We zijn door het donker terug gelopen met de verkopers. We waren pas om 4 uur op weg gegaan en het wordt hier om 6 uur al donker, dus toen Aletta's slipper kapot ging (m'n mooiste, trouwste, fijnste, liefste slippers!) halverwege het pad naar de kleine krater, begon het al te schemeren. Bij een kraampje dat eigenlijk al dicht was, konden we nog een nieuw paar slippers kopen. Natuurlijk dik afgezet, omdat het noodzaak was om nieuw schoeisel te kopen. Desondanks waren we nog maar 2 euro kwijt...
We hebben geen eitjes gekookt in het kokende water van de kleine krater, daar was het al te laat voor. We hebben wel met een sigaretje van een verkoper in het kokende water geblazen, er ontstonden gigantische rookwolken! Hoe het komt, snappen we nog steeds niet. De terugweg door het donkere oerwoud was best spannend: grote boomwortels op het pad, stenen waar je overheen moest, overal vuurvliegjes. Er waren gelukkig geen muggen, door de zwaveldamp. De verkopers die meeliepen konden een beetje Nederlands, als in: de standaardzinnetjes... Een paar voorbeelden:
'allemachtig prachtig'
'hier zijn bergen, Nederland is plat he, behalve in Limburg.'
'Hier zijn grote bomen en kleine mensen, in Nederland zijn grote mensen en kleine bomen.'
Een van de verkopers was in Nederland geweest, in Rotterdam en Amsterdam... in z'n dromen. Het was super grappig...
Veel mensen vroegen zich af of we ons nog dingen konden herinneren van vroeger. Het antwoord is: niet echt. Het enige wat ik (Aletta) nog herken zijn de smaken, dus ik geniet van jelly's, yakult, mango en manggistan, hetzelfde eten wat ik toen ik 3 was ook zo lekker vond. Jelmer kan zich eigenlijk bijna niks meer herinneren, maar hij pikt de taal wel weer snel op. Vandaag kwamen we een van onze oude chauffeurs tegen, 'Patat', zoals Jelmer 'm vroeger noemde. (zie foto) Hij moest heel hard lachen om hoe groot Jelmer was geworden, en liet wel 3x met z'n handen zien hoe klein Ujang vroeger was...
We gaan nu weer terug naar het huis van ibu Aziz, waar Jan en Jannie aan het bijpraten zijn. Op de heenweg liepen we langs meerdere kampvuurtjes en rende er een rat over de weg, eens zien wat de terugweg ons brengt!
Groetjes,
Aletta en Jelmer
p.s. 1 foto uploaden duurt bijna een half uur hier, vandaar dat er maar 1 op de site staat. In Bandung gaan we het nog een keer proberen.
Vandaag zijn we 's ochtends op de fruitmarkt en op kantoor geweest. Iedereen wilde praten en was verbaasd over hoe groot we zijn geworden. Veel mensen denken hier dat Jelmer ouder is dan Aletta, omdat hij zo lang is. De eigenaar van Toko Enggal zei dat 'ie maar in Lembang moest gaan wonen en studeren, omdat alle meisjes 'm geweldig zouden vinden. Aletta wordt nog steeds 'neng'(meissie) genoemd, Jelmer wordt niet meer zo vaak ujang (klein jongetje) genoemd...
's Middags hebben we heerlijk gezwommen en kregen we loempia's en thee als 'complimentary drink'. Daarna zijn we naar de Tangkuban Parahu, de vulkaan bij Lembang, geweest. We zijn door het donker terug gelopen met de verkopers. We waren pas om 4 uur op weg gegaan en het wordt hier om 6 uur al donker, dus toen Aletta's slipper kapot ging (m'n mooiste, trouwste, fijnste, liefste slippers!) halverwege het pad naar de kleine krater, begon het al te schemeren. Bij een kraampje dat eigenlijk al dicht was, konden we nog een nieuw paar slippers kopen. Natuurlijk dik afgezet, omdat het noodzaak was om nieuw schoeisel te kopen. Desondanks waren we nog maar 2 euro kwijt...
We hebben geen eitjes gekookt in het kokende water van de kleine krater, daar was het al te laat voor. We hebben wel met een sigaretje van een verkoper in het kokende water geblazen, er ontstonden gigantische rookwolken! Hoe het komt, snappen we nog steeds niet. De terugweg door het donkere oerwoud was best spannend: grote boomwortels op het pad, stenen waar je overheen moest, overal vuurvliegjes. Er waren gelukkig geen muggen, door de zwaveldamp. De verkopers die meeliepen konden een beetje Nederlands, als in: de standaardzinnetjes... Een paar voorbeelden:
'allemachtig prachtig'
'hier zijn bergen, Nederland is plat he, behalve in Limburg.'
'Hier zijn grote bomen en kleine mensen, in Nederland zijn grote mensen en kleine bomen.'
Een van de verkopers was in Nederland geweest, in Rotterdam en Amsterdam... in z'n dromen. Het was super grappig...
Veel mensen vroegen zich af of we ons nog dingen konden herinneren van vroeger. Het antwoord is: niet echt. Het enige wat ik (Aletta) nog herken zijn de smaken, dus ik geniet van jelly's, yakult, mango en manggistan, hetzelfde eten wat ik toen ik 3 was ook zo lekker vond. Jelmer kan zich eigenlijk bijna niks meer herinneren, maar hij pikt de taal wel weer snel op. Vandaag kwamen we een van onze oude chauffeurs tegen, 'Patat', zoals Jelmer 'm vroeger noemde. (zie foto) Hij moest heel hard lachen om hoe groot Jelmer was geworden, en liet wel 3x met z'n handen zien hoe klein Ujang vroeger was...
We gaan nu weer terug naar het huis van ibu Aziz, waar Jan en Jannie aan het bijpraten zijn. Op de heenweg liepen we langs meerdere kampvuurtjes en rende er een rat over de weg, eens zien wat de terugweg ons brengt!
Groetjes,
Aletta en Jelmer
p.s. 1 foto uploaden duurt bijna een half uur hier, vandaar dat er maar 1 op de site staat. In Bandung gaan we het nog een keer proberen.
-
19 Juli 2007 - 16:54
Elvira:
Het is vast heel leuk daar.
Ik hoor het alweer een slipper kapot lekker handig zeg.
Ik wens jullie nog veel plezier.
groetjes
-
19 Juli 2007 - 21:21
Marga:
Wat leuk om jullie reis op deze manier te verslaan. Volgende week als we echt vakantie hebben ga ik alles eens rustig doorlezen. Genieten jullie maar van deze mooie reis.
groetjes, Marga Verbeek -
20 Juli 2007 - 09:59
Ryanne En Maarten:
Hoi allemaal, zo te horen is het super leuk daar. Niet zo handig dat je slipper daar kapot gaat! heb je wel weer leuke nu? Veel plezier nog!
groetjes ons -
20 Juli 2007 - 11:37
Tante Janny:
Jullie beleven en zien heel veel.Vonden jullie die rat niet eng?
Het zijn mooie verhalen,jullie kunnen volgens mij wel een boek schrijven.
Samen nog veel leuke dagen gewenst! -
20 Juli 2007 - 18:29
Rianne:
Nog veel plezier met jullie 'familie reis'. De reisverslagjes zijn heel leuk om te lezen!
Groet van Rianne Rop -
20 Juli 2007 - 20:03
Derk En Wien Barkema:
Hallo Jannie, Jan, Aletta en Jelmer,
Jullie verhalen brengen ons 16 jaar terug in de tijd. Derk heeft voor zijn HTS-studie een half jaar stage gelopen in Bandung en was ook regelmatig in Lembang. Na dat half jaar hebben we nog zes weken samen door Java, Bali, Lombok en Sumatra gereisd. Die rat, die jullie beschrijven, was mijn eerste kennismaking met Indonesie, een soort cultuurshock voor mij. Onze reis samen was geweldig. We hebben enorm van het land genoten. De mensen, het eten, de landschappen, noem maar op. Ik heb onze fotoboeken nog eens doorgebladerd. Op de laatste pagina schrijf ik "we gaan nog eens terug, dat weet ik heel zeker" en als ik jullie verhalen lees, zou ik zo morgen vertrekken... Onze reis gaat dit keer echter niet verder dan Frankrijk. Het zou super zijn als wij ook met onze drie kids in de toekomst nog eens naar dit fantastische land konden reizen.
Wij wensen jullie nog een geweldige tijd toe.
Hartelijke groet, Derk en Wieneke -
20 Juli 2007 - 20:17
Marja:
Wat gezellig om zo jullie belevenissen te lezen.
-
22 Juli 2007 - 02:20
Loes:
Nou lieve mensen, ik raak een beetje de weg kwijt geloof ik. Zit ik hier in Peru en krijg ik door al die verhalen ineens heimwee naar Indonesie. Heerlijk he, om daar te zijn! Jannie als ik je verhalen lees ruik en proef en voel ik Indonesie weer helemaal, maar....de temperatuur en het leven hier lijkt toch wel heel erg veel op het leven in Indonesie hoor. Heel veel genieten nog samen en ik lees jullie verhalen graag. Veel liefs, Loes. -
22 Juli 2007 - 09:01
Opa En Oma :
Lieve Aletta en Jelmer.
Wij lezen jullie emails met veel plezier.
Ryanne en Maarten komen ze altijd brengen. Morgen mag Maarten typen en daar hebben ze ook veel schik mee.
Jullie zijn wel erg laat naar de vulkaan geweest. Wij zijn er bij daglicht naar toe geweest en moesten er soms onder half omgewaaide bomen door kruipen en over waterstroompjes springen of over smalle planken lopen. Jullie ziujn alweer een week op reis. Wat gaat het vlug. Wij hebben kool en rode bieten in diepvries gedaan en zondag kunnen we de eerste boontjes eten (uit de tuin) Ryanne en Maarten waren er nog toen er een smsje kwam, wij zaten er met zijn vieren bij lieten het drie keer horen.
Met de gewone telefoon lukt het niet, hij gaat wel over, maar dan zegt een stemdat er niet wordt opgenomen. Zou het door het hoogte verschil kunnen komen?
tot de volgende keer, van (o)pa en (0)ma van Maldegem Bosma. -
22 Juli 2007 - 10:07
Marja:
Vandaag heb ik nog even alles van start tot nu doorgelezen. Geweldig dat jullie dit met elkaar doen.Mooi dat wij vanuit een onstabiele zomer mee kunnen genieten.
lieve groetjes Frans en Marja -
22 Juli 2007 - 11:03
Natas:
zodan door jullie verhalen krijg ik gewoon gelijk zin om naar Indonesia af te reizen. lijkt me geweldig ontbijten met nasi. relaxed leven op vers fruit en in een wat langzamer tempo dan hier in nl (vgl. t uploaden v d foto) mzzl natas -
22 Juli 2007 - 11:45
DeboertjesútWyckel:
Alles weer even bijgelezen. Slippers voor 2 euro zal hier nu in de opruuiming misschien ook wel lukken maar nu heb je toch ook weer een leuk "souvenir". Wij hebben met z'n allen oerhollandse patat uit de frituurpan gegeten! Heerlijk hoor en makkelijk. het weer buiten is wisselvallig: van gigantische stortbuien tot lekker warm in het zonnetje zitten.
Ik kijk al weer uit naar het volgende verslagje ( het geeft ons ook een vakantiegevoel, deze tropische verhalen)
groet margreet -
22 Juli 2007 - 21:55
Wieger:
Hé Mooie foto's zeg. Toen ik het verhaal las over jullie huis dacht ik dat het in een soort oerwoud stond. Maar op de foto's ziet het er keurig uit. Alleen de tuin is terug gebracht tot een kaal grasveld. Ik heb nog hele leuke video opnames van Jelmer die daar in de groente tuin in de prut zat te spelen.
Groeten, Quint, Lars, Elvira, Jeanet en Wieger -
15 Augustus 2007 - 14:36
Buurman Bert:
Hoi Aletta en Jelmer. Het is heel vreemd om jullie verhalen te lezen. Voor mij zijn jullie nog steeds die kleine neng en ujang van toen. Als we elkaar op straat zouden tegenkomen, zouden we elkaar waarschijnlijk niet herkennen. Jannie stuurde me een kaart van de Domas (kleine krater). Ik herkende de plek onmiddellijk. Heb daar vele malen 'bezoekers' naartoe gebracht, toen we op het Komplek naast elkaar woonden. Mischien zien we elkaar nog eens in Zoetermeer. 'Buurman Bert'.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
