Surfen en Suzuki rijden

Wind, hardere wind, een zacht briesje, het waait hier echt elke dag. Heerlijk verkoelend en perfect om te surfen! Jelmer leert heel veel. Thuis surft hij op een 150 literplank (vertelde hij gisteren)en elke dag kiest hij nu een iets kleinere plank, waarop je niet kunt gaan staan maar in de voetbanden een waterstart maakt en dat lukt inmiddels ook prima. De eigenaar van de surfschool is een Griek met een Duitse vrouw, er werkt een Fabio (Italiaan) en Karin (Nederlandse) en er surfen vooral veel Duitsers, een groepje Nederlanders en een paar Italianen. Jelmer droomt er al van om hier de volgende zomer te gaan werken.....

Jan en ik hebben een paar dagen heerlijk met een Suzuki Samurai zonder dak door de bergen gereden. We kwamen in prachtige kleine dorpjes, zagen veel palmbomen, bananen, cactussen, vijgen olijven en zelfs perzikken bomen. Perzikken had ik nog nooit van mijn leven zien groeien. Ook ruik je overal waar je komt heerlijk geurende kruiden: Tijm, oregano, salie, munt, mmmm die groeien zoals bij ons de paardenbloemen langs de kant van wegen en paadjes. Af en toe pluk ik wat en hang het op ons balkon en ik zal ook voor jullie een voorraadje mee naar Nederland nemen.

Vrijdag ging Jelmer ook mee in de Suzuki, we zijn naar het archeologisch museum in Samosstad geweest. Daar zagen we allerlei beelden en potten uit ongeveer 700 voor Christus. Uit de beschaving van Hera, de godin van het huishouden! Eigenlijk houden wij meer van dingen zien groeien of zoals we vrijdag deden, een half uur staan kijken naar de geitenhoeder die thuis kwam met zijn kudde van 200 geiten en in de deur ging zitten om ze te melken, dan van de oudheid maar toch hoort het er bij als je in Griekenland bent vonden wij....In Samosstad merk je veel meer van het gewone Griekse leven dan hier in Kokkari. We kochten superlekkere bladerdeegbroodjes(daar hebben ze hier wel 20 soorten van) Keken een hele poos bij het vis handelen in de haven. Zagen allerlei groenten en fruit op de markt en bekeken nog een kerk. Ik ben tijdens een vakantie nog nooit in zoveel kerken geweest als deze keer. Donderdag maakten Jan en ik een wandeling door de heuevels achter het dorp. We kwamen geen mensen tegen, geen dieren, geen huizen, maar wel: Midden in de wildernis een kerkje. Prachtig geschilderd en schoongemaakt en toch heb ik het idee dat er bijna alleen toeristen komen. Met de ober in een reataurantje praatten we daar pas nog over. Dat de Grieken zo verbaasd waren dat al die buitenlanders de bergen in wilden, wij hebben er niets te zoeken zie hij....

Gisteren een ritje gemaakt naar de punt van het eiland op de plaats waar je bijna naar Turkije kunt zwemmen. Een klooster bezocht op een hele hoge heuvel. De zusters hebben er een prachtig uitzicht maar lopen er in lange zwarte jurken, met zwarte sokken en dichte zwarte schoen, wat een tegenstelling met al die halfblote toeristen die hier door het dorp lopen....Ik zit nu ook in korte broek en hemdje, als ik naar rechts kijk, zie ik de zee in 5 verschillende kleuren blauw, parasols op het strand, mensen op kleurige stretchers...Ik ga ook mijn bikini opzoeken en een duik in de zee nemen.

Van Aletta krijgen we positieve smsjes. Ze zijn nu in Krabi in een bungalowpark waar ook een zwembad is. Ze maakten een kayaktocht en voerden aapjes op het strand...

Vandaag zijn Pieter en Hilda ook vertrokken, volgens mij is het nog nooit gebeurd dat we allemaal tegelijk zo verspreid over de wereld waren. Gelukkig maakt internet die wereld een beetje kleiner!
Liefs van ons drietjes!