Beetje afgedwaald van de route
Door: Janini
Blijf op de hoogte en volg Jannie
05 Juli 2016 | Frankrijk, Noirmoutier-en-l'Île
Waarbenjijnu had een probleem, staat er op de site. Vandaar dat mijn vorige verhaal verdween. Ik dacht al dat ik domme dingen had gedaan, niet opgeladen of zo?! Maar dat valt mee. We fietsen vrolijk verder maar nu langs de kust.
Slakken bij de koffie
Als koffieverslaafde Hollanders willen wij bij onze eerste ochtendstop graag een 'grande café au lait'. Het maakt niet uit dat het al 12 uur is en dat het lunchtijd is. Zo komt het dat we naast de koffie een schaaltje zeeslakken krijgen. Twee naalden er bij om de beestjes er uit te trekken. En alhoewel ik geen 'dode dieren liefhebber' ben, probeer ik de beestjes toch. Ze smaken best aardig, beetje zout, beetje zee, beetje soepachtig. Maar het blijft een vage combinatie met de koffie. Dat wel. We zijn intussen in Notre dame de Mont. Iets ten zuiden van ile de Noirmoutier. En redelijk afgedwaald van de Jacobsroute. Na 13 dagen tegen de wind in fietsen hadden we zin in wat anders. Het eerste deel van de Jacobsroute gaat tot Tours. Die stad hebben we gehaald. De overnachting voor Tours was in Chateau Renault, een tamelijk desolaat oord. Later las ik in het routeboekje dat het een plaats van leerlooiers was geweest. Niet echt een kunstzinnig beroep. Vandaar misschien de bruinige sfeer, haveloos en rommelig. Waarom bleven we er? Omdat we uitgefietst waren en er een camping was. De allergoedkoopste tot nu toe, 8 euro. En een erg aardige student bij de receptie die even het treinschema voor ons uitzocht op zijn computer.
Slot van dit deel van de Jacobsroute, volgend jaar verder!
In Tours een prachtige kathedraal. Er werd gevierd dat St Maarten er heel lang geleden geboren werd. Met mooie kunst, sober maar stijlvol. In 316 was het, als ik het goed gezien heb. Een snelle laatste stempel in mijn boekje en toen door naar la Gare. We namen de trein naar Nantes, een ritje van twee uur. Ik viel in slaap, heerlijk, slapen in de trein. Vooral als er iemand bij je is, die oplet wanneer je er weer uit moet. In Nantes ging er een trein naar de kust. Fietsen konden gratis mee. We hadden geluk. De fietsenwagon was al propvol. Omdat er twee fietsers uitstapten konden wij er met passen en meten nog net bij. Toen een erg leuke ontmoeting met fietsende Polen. Zij komen vast eens naar Nederland, of wij gaan hen opzoeken in Polen?! In la Baule stappen we uit en fietsen langs de kust naar een camping dichtbij. Niet opgelet of het een geschikte camping was, simpel dichtbij. Niet de beste keuze. We kregen een campingarmbandje om. Brrrrr, en moesten een heel formulier invullen. Campingadministratie, wat een onzin! Geen WiFi, nee 12 euro per dag of zoiets. Dan maar geen WiFi. Uiteindelijk werd de avond wel weer leuk. We aten op het terras van een restaurant waar veel Fransen zaten te kijken naar de voetbalwedstrijd tegen IJsland. Vrolijke voetbalgezelligheid net als vorige week zondag.
De mooiste camping
Lindebloesemgeur maakte plaats voor de geur van de zee. En het geluid van koolzaadmuziek, de tinkelende rijpe zaadjes in de halmen is ook voorbij. We zien en horen de oceaan. De veloceanroute is bewegwijzerd met bordjes en met groene pijlen op het wegdek. Wat superhandig na twee weken lang de route lezen in een boekje. Soms gaat het pad vlak langs de zee. In St. Nazaire gaan we de brug over. Zeer tegen het advies van de Office de Tourisme. Er gaat een bus, het is te druk, er is geen fietspad. Toch gaan de groene pijlen op het wegdek richting de brug. 3 km lang houden we het stuur goed vast, kijken strak vooruit en horen en zien het autoverkeer vlak langs ons razen. Op de runkeeper zie ik dat we 65 meter boven het water waren. Ik durfde niet naar beneden te kijken. Wel kijk ik nog een paar keer om naar de brug en maak een paar foto's. Wat een enorm hoge en lange brug. Net reden wij daar bovenop. Terug kijken is leuker dan er echt rijden. Aan het eind van de dag komen we op de mooiste camping tot nu toe. Een warm glimlachend welkom. Een plekje met uitzicht op zee. Het geluid van de golven en de wind en verder stilte. Creatief bedachte en beschilderde picknickbanken. Een aangename sfeer op een soort Land's end plekje. Om dit soort plekken houd ik van kamperen. En om het buiten zijn. Hoe bestaat het, bijna drie weken lang dag en nacht in de frisse lucht. Om te fietsen lekker koel, voor het vakantiegevoel net iets te koud. Vanavond zijn we aangekomen op een grote municipalcamping. Aan zee. We namen stokbrood, kaas en wijn, en wat crêpes en yoghurt mee naar het strand. Na een uur waren we weer terug. De zeewind maakte het zitten aan het strand net te fris. Misschien is het morgen warmer. We zullen het zien.
Slakken bij de koffie
Als koffieverslaafde Hollanders willen wij bij onze eerste ochtendstop graag een 'grande café au lait'. Het maakt niet uit dat het al 12 uur is en dat het lunchtijd is. Zo komt het dat we naast de koffie een schaaltje zeeslakken krijgen. Twee naalden er bij om de beestjes er uit te trekken. En alhoewel ik geen 'dode dieren liefhebber' ben, probeer ik de beestjes toch. Ze smaken best aardig, beetje zout, beetje zee, beetje soepachtig. Maar het blijft een vage combinatie met de koffie. Dat wel. We zijn intussen in Notre dame de Mont. Iets ten zuiden van ile de Noirmoutier. En redelijk afgedwaald van de Jacobsroute. Na 13 dagen tegen de wind in fietsen hadden we zin in wat anders. Het eerste deel van de Jacobsroute gaat tot Tours. Die stad hebben we gehaald. De overnachting voor Tours was in Chateau Renault, een tamelijk desolaat oord. Later las ik in het routeboekje dat het een plaats van leerlooiers was geweest. Niet echt een kunstzinnig beroep. Vandaar misschien de bruinige sfeer, haveloos en rommelig. Waarom bleven we er? Omdat we uitgefietst waren en er een camping was. De allergoedkoopste tot nu toe, 8 euro. En een erg aardige student bij de receptie die even het treinschema voor ons uitzocht op zijn computer.
Slot van dit deel van de Jacobsroute, volgend jaar verder!
In Tours een prachtige kathedraal. Er werd gevierd dat St Maarten er heel lang geleden geboren werd. Met mooie kunst, sober maar stijlvol. In 316 was het, als ik het goed gezien heb. Een snelle laatste stempel in mijn boekje en toen door naar la Gare. We namen de trein naar Nantes, een ritje van twee uur. Ik viel in slaap, heerlijk, slapen in de trein. Vooral als er iemand bij je is, die oplet wanneer je er weer uit moet. In Nantes ging er een trein naar de kust. Fietsen konden gratis mee. We hadden geluk. De fietsenwagon was al propvol. Omdat er twee fietsers uitstapten konden wij er met passen en meten nog net bij. Toen een erg leuke ontmoeting met fietsende Polen. Zij komen vast eens naar Nederland, of wij gaan hen opzoeken in Polen?! In la Baule stappen we uit en fietsen langs de kust naar een camping dichtbij. Niet opgelet of het een geschikte camping was, simpel dichtbij. Niet de beste keuze. We kregen een campingarmbandje om. Brrrrr, en moesten een heel formulier invullen. Campingadministratie, wat een onzin! Geen WiFi, nee 12 euro per dag of zoiets. Dan maar geen WiFi. Uiteindelijk werd de avond wel weer leuk. We aten op het terras van een restaurant waar veel Fransen zaten te kijken naar de voetbalwedstrijd tegen IJsland. Vrolijke voetbalgezelligheid net als vorige week zondag.
De mooiste camping
Lindebloesemgeur maakte plaats voor de geur van de zee. En het geluid van koolzaadmuziek, de tinkelende rijpe zaadjes in de halmen is ook voorbij. We zien en horen de oceaan. De veloceanroute is bewegwijzerd met bordjes en met groene pijlen op het wegdek. Wat superhandig na twee weken lang de route lezen in een boekje. Soms gaat het pad vlak langs de zee. In St. Nazaire gaan we de brug over. Zeer tegen het advies van de Office de Tourisme. Er gaat een bus, het is te druk, er is geen fietspad. Toch gaan de groene pijlen op het wegdek richting de brug. 3 km lang houden we het stuur goed vast, kijken strak vooruit en horen en zien het autoverkeer vlak langs ons razen. Op de runkeeper zie ik dat we 65 meter boven het water waren. Ik durfde niet naar beneden te kijken. Wel kijk ik nog een paar keer om naar de brug en maak een paar foto's. Wat een enorm hoge en lange brug. Net reden wij daar bovenop. Terug kijken is leuker dan er echt rijden. Aan het eind van de dag komen we op de mooiste camping tot nu toe. Een warm glimlachend welkom. Een plekje met uitzicht op zee. Het geluid van de golven en de wind en verder stilte. Creatief bedachte en beschilderde picknickbanken. Een aangename sfeer op een soort Land's end plekje. Om dit soort plekken houd ik van kamperen. En om het buiten zijn. Hoe bestaat het, bijna drie weken lang dag en nacht in de frisse lucht. Om te fietsen lekker koel, voor het vakantiegevoel net iets te koud. Vanavond zijn we aangekomen op een grote municipalcamping. Aan zee. We namen stokbrood, kaas en wijn, en wat crêpes en yoghurt mee naar het strand. Na een uur waren we weer terug. De zeewind maakte het zitten aan het strand net te fris. Misschien is het morgen warmer. We zullen het zien.
-
06 Juli 2016 - 13:43
Yvonne S:
Zo, blij dat jullie die rit over de brug overleefd hebben. Klonk best wel spannend!
Fijne vakantie verder. X -
06 Juli 2016 - 16:04
Elske En Jaap:
Van die brug hebben wij ook een slapeloze nacht gehad, maar gelukkig ook met 6 fietsen achterelkaar netjes boven gekomen...... -
06 Juli 2016 - 16:34
Adri:
Ik heb foto's bekeken van de brug in St. Nazaire en ben diep onder de indruk van jullie moed om daar overheen te fietsen.
Beetje jammer dat jullie stoppen met de pelgrimstocht. Volgend jaar verder?
Groet, Adri -
06 Juli 2016 - 19:42
Susanne:
En ga je ook nog naar ile de Noirmoutier? je bent t eigenlijk al voorbij natuurlijk...Over de passage de gois, de weg die in het water verdwijnt? 2 jaar geleden geweest, dat is ook leuk fietsen...ik vond het een prachtig eiland -
06 Juli 2016 - 19:44
Susanne Fisser:
Dat zijn trouwens al flink wat fiets kilometers Jan en Jannie! -
06 Juli 2016 - 19:55
Elja:
Lekker om zo af en toe de trein te kunnen nemen .
En heerlijk aaan zee altijd leuk.
Ik weer gewerkt heb een drukke week van de week heerlijk gepicknict in het bos met vriendinnen ook altijd leuk.
-
09 Juli 2016 - 02:10
Auke En Wilma:
Sorry dat we niet eerder contact maakten. Ben vreeselijk druk in de tuin en kijk heel weinig naar de labtop omdat ik s'avonds te lui en moe ben. We hebben jullie avonturen vanavond gelezen en van genoten. Geweldig hoor. Later meer, welterusten. -
09 Juli 2016 - 20:15
Andries:
Weer leuk om te lezen. Heerlijk aan de kust. Fijne vakantie verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
