Al weer thuis....

Het was te warm om in Parijs te gaan zitten internetten....Jelmer en Jennifer(Die dinsdag met de trein naar Parijs waren gegaan en ons uitgedaagd hadden om naar Parijs te komen fietsen...) hadden een hip appartementje gehuurd, op 5 hoog, een soort torenkamertje van Pluk van de Petteflet met uitzicht op Centre Pompidou. Wij vonden een hotelkamer een straat verder op en zijn met hen naar de voetbalfinale bij de Eiffeltoren gegaan. Dat was een enorm spektakel, zo veel mensen, veel meer Spanjaarden dan Nederlanders en tot bijna het eind van de wedstrijd, een goede sfeer. Tot er mensen in het publiek vuurwerk af gingen steken.Dat vond de Franse gendarme niet leuk. Zij renden er op af en voor wij het door hadden kwamen honderden mensen in beweging, ze renden en duwden, wij snapten er niets van en werden meegesleept in de stroom. Met z'n vieren hielden we ons, om bij elkaar te blijven, vast aan de vlag die we een paar uur eerder gekocht hadden. Ineens had Jelmer door wat er aan de hand was, hij voelde zijn neus, keel en ogen gaan prikken en even later voelden wij het ook. De gendarmes hadden met traangas gegooid....Vandaar dat iedereen weg rende. Even later viel het beslissende doelpunt en reden en liepen door de hele stad joelende Spanjaarden. In de metro werden wij meewarig aangekeken met onze opgerolde rood wit blauwe vlag in de hand. Dat was Parijs. De volgende ochtend regende het pijpenstelen en na een gezellig ontbijt met Jel en Jen zijn we naar Gare du Nord gefietst waar we de trein naar Duinkerken hebben genomen. Eerst de TGV lekker snel naar Lille, waar het ook lekker fris regende en daar overgestapt op een regionale trein. Na een nachtje Duinkerken zijn we via de Belgische kust naar Breskens gefietst, lekker windje in de rug, en 10 graden koeler dan de vorige week. De boot in Breskens kwam er aan varen, de trein in Vlissingen stond klaar, en vanaf Den Haag Holland spoor konden we net voor dat het begon te regenen gisteren vlot naar huis fietsen. Het boekje Fietsen naar Parijs van Paul Benjaminse bracht ons via een hele mooie rustige route naar Parijs. Een aanrader, voor iedereen die van fietsvakantie houdt! Bedankt voor jullie reacties, ik geniet van het schrijven van onze belevenissen en ook altijd weer van het lezen van jullie verhalen. Au revoir!