Taki Taki

'Hoe gaat het ? oma, lorre, koppie krauw.' Ik kan de intonatie er niet bijvoegen dat is jammer. Pala, de huispapagaai van Alice en André begroette ons gisteren al enthousiast en vanmorgen om 7 uur begon hij alweer te babbelen. Takitaki is babbelen in het sranantongo, en dat doen wij de hele dag. Alice is een echte verhalenverteller en André is aan haar gewaagd, zo kwamen wij vandaag heel veel te weten over de geschiedenis van Suriname en tegelijk over de familiegeschiedenis van Alice. We waren in Paramaribo, bezochten een museum (met een verhaal over de slavin Aletta ;-) en wandelden langs de waterkant. In het museum probeerde Alice 60plus korting te krijgen, voor drie van ons. Dat ging niet door maar na een tijdje taki taki kreeg ze wel voor elkaar dat zij, als onze gids, een gratis toegangskaartje voor het museum kreeg. Dankuwel meneer Braaf! En toen kwamen we in het museum meneer Tilborg tegen. Ik zal een foto van hem hierbij zetten. Een prachtige verhalenverteller. We hoorden zijn hele levensgeschiedenis en alle verbindingen die er waren met de familie Elmont. Zo prachtig verteld, we luisterden ademloos naar hem. Hij zou zo in het theater op kunnen treden. Op de terugweg naar huis stopten we bij de bakker, daar hadden we geen last van keuzestress, de bakkerij, eigenlijk een soort loods was gevuld met surinaamse puntjes, honderden, heerlijk! Langs de kant van de weg kochten we nog rambutans, alsof we in Indonesia waren. Dat gevoel hadden we wel vaker deze eerste dag in Suri. Heel veel lekker eten, is ook één van de overeenkomsten. Vanavond ging ik met Alice naar een verjaardagsfeestje van één van de kinderen in het kindertehuis waar Alice als vrijwilliger werkt. Een avond vol muziek, dans, en lekkere hapjes, ik voel mij hier wel thuis ;-)