Nostalgie dagje
Door: Jannie
Blijf op de hoogte en volg Jannie
08 September 2022 | Indonesië, Lembang
Alweer 5 leuke levensteken onder mijn vorige verhaal [e-1f64f][e-1f3fb][e-1f3b6][e-1f49a]Terima kasih!
Oeh, wat sliepen we heerlijk vannacht! Na 35 uur onderweg zijn voelde slapen in een echt bed verrukkelijk. We hadden geen last van een jetlag, die zal wel komen als we weer naar huis gaan. Wat wel anders was dan thuis, was het weer vandaag. Gisteren bij aankomst in Jakarta zagen we de zon heel even. Onderweg naar Lembang begon het te regenen, vandaag was het de hele dag zwaar bewolkt en vanmiddag was het echt ‘banjir.’ Keiharde regen waardoor de wegen in watervallen veranderden waar auto’s en motoren keihard doorheen crossten. Wij wandelden vanaf Villa Venetys (het is mij een raadsel waarom dit hotel zo heet, ik zal het vragen) eerst naar ons oude huis. Wat een troosteloze toestand is het daar geworden. De palmbomen en het grasveld zijn nog als vroeger, één van de huizen op de compound is mooi geschilderd maar de rest ziet er uit alsof niemand er aardigheid aan heeft. Het meubilair dat er in stond toen wij er 35 jaar geleden kwamen staat er nog. Degelijke spullen, dat wel maar ik zou er niet meer willen wonen.
Het huis van Ika (zij paste vroeger op Aletta en Jelmer, haar moeder ma Enih was onze hulp in huis) konden we met moeite vinden. Alles in ‘ons dorp’ Lembang is vol gebouwd. Het pad langs en door de sawa’s is nu een asfaltweg geworden. Waar eens een bibberige bamboeloopbrug over het riviertje was, denderen nu vrachtwagens. Soms is er file bij Ika voor de deur, zou dat bij ons aan de Kofschipkade ook kunnen gebeuren? Dat het fietspad over de dijk een snelweg wordt? Ik moet er niet aan denken! Bij Ika werden we allerhartelijkst ontvangen. Iedereen die er kon zijn was er en wie er niet bij was kwam via facetime op bezoek. Koekjes en taart en pakjes teh kotak (zoete jasmijnthee) kwamen op tafel. We haalden heerlijk herinneringen op aan vroeger toen Yuyun en Adi klein waren en dagelijks bij ons over de vloer kwamen. Ze waren mijn steun en toeverlaat de kleine schatten, die eerste best eenzame maanden na onze verhuizing naar de andere kant van de wereld.
Nu kunnen wij hen wat helpen. Ontwikkelingshulp zonder dat er een cent aan de strijkstok blijft hangen. We hopen dat hun kinderen daardoor een goede opleiding krijgen. Het jongste zoontje van Adi, Azril, zit op een TK taman kanak kanak (kleuterschool) waar ze 5 leerlingen per juf hebben. Alledrie de kinderen van Yuyun gingen er ook naar toe en konden al lezen voordat ze naar de SD (sekolah dasar, lagere school) gingen. Hoe is het mogelijk? Dat gaan ze op de Margrietschool niet geloven dat zoiets bestaat, 5 kinderen per klas!
Na het gezellige bezoek aan Yuyun liepen we door naar de bank en naar de pasar en toen begon het te regenen. Niet te doen om dan door te lopen. Net als veel andere mensen schuilden we een uurtje op de trap onder een afdak bij de bank. Het was alsof we naar een film keken. De honderden auto’s en brommers die langs kwamen en die het hard stromende regenwater hoog op lieten spatten verveelden geen moment. We hebben vandaag slechts één fiets gezien en één paard en wagentje. Wij waren, op de schoolkinderen na, de enige wandelaars. Ik heb nu de smaak van uitlaatgassen in mijn mond. De modder is van mijn voeten gewassen en ik hoop dat mijn schoenen morgen weer droog zijn. Dan doen we nog een nostalgiedagje, met de auto naar Bandung. Yuyun en de halve familie gaan met ons mee, gezellig!
-
08 September 2022 - 15:59
Deborah:
Wat heerlijk om met jullie mee te reizen. Fijn dat je herinneringen met ons deelt, en nieuwe maakt.
5 kinderen per juf; er zijn gezinnen met meer kinderen! Voor mij misschien een mooi hersteltraject? ;)
Geniet lieverds! -
08 September 2022 - 16:15
Elja :
Wat heerlijk weer en mooie foto s de namen klinken me als muziek in mijn oren. De fruitkraampjes voertuigen met
Van alles er op maar 1 paard en wagentje gezien dat was 30 jaar geleden wel anders .
Hier vandaag ook grote plensbuien .
Wat ben je die weer gouw zat Maar wel heerlijk voor de tuin.liefs elja
-
08 September 2022 - 19:18
Wieger :
Ziet er allemaal nog heel erg herkenbaar uit. Is dat Adi met een kleine Adi op de foto? Veel plezier en hopelijk een beetje beter weer. Hier hebben we nu eindelijk regen. -
08 September 2022 - 19:28
Tiny Brunott:
Ongelooflijk dat jullie zolang moesten reizen. De Indonesische familie ziet er gezellig uit. De cappuccino met Jan vond ik onwaarschijnlijk. -
08 September 2022 - 22:35
Jacqueline :
Hoi Jannie
Is toko Engal er nog?.... en bijna geen paardjes meer...
Arno noemde ze altijd lala ...
Ik zie het voor me hoe jullie daar gezellig zijn ontvangen! Geniet ze verder!!
-
09 September 2022 - 10:53
Mieke Brouwer:
Wat leuk herkenbaar allemaal op die foto's. Ik kan me voorstellen dat het genieten is voor jullie en ik geniet van de verslagen.
Mieke -
09 September 2022 - 13:22
Jeannette:
Ha lieve Jannie en Jan, dank je wel voor het schrijven! Je vertelt zo beeldend dat ik t voor me zie, geweldig! Wat een gezelligheid ❤️! Liefs! -
09 September 2022 - 15:52
Rita Snoek:
Wauw Jannie, wat een reis! Bijzonder om dit mee te mogen maken. Geniet er volop van, een groots avontuur!! -
10 September 2022 - 09:58
Willy Donker:
Gelukkig doet je iPad het nog. ik wil geen letter missen van dit verslag. Liefs uit Zoetje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
