Pangandaran
Door: Jannie
Blijf op de hoogte en volg Jannie
19 Mei 2015 | Japan, Ishigaki-jima
Op advies van Trudy bestel ik vanavond een glas lassi. Zij kent het uit de tijd dat ze in India woonde. We horen haar verhalen over hoe het was om op een compound te wonen. Arie vertelt van zijn diensttijd die hij doorbracht op Curacao. Bregje woonde en werkte op Haïti. Grietje en Marius hebben tien jaar in het binnenland van Suriname gewerkt. Heel veel van wat zij nu zien, horen, proeven en ervaren doet hen denken aan die tijd. Wij woonden van 1987 tot 1992 in Lembang waar Joost ons toen al kwam opzoeken.
Zo hebben we allemaal tropenervaring en door weer in de tropen te zijn, komen herinneringen boven. Tijdens de maaltijden en onderweg in de bus, bij de koffie en de thee, in de boot en tijdens wandelingen wordt er heel wat besproken en gedeeld. Soms zijn we in de gesprekken ook even thuis. Bregje en ik zaten vanochtend bij het zwembad koffie te drinken en kwamen toen tot de ontdekking dat we Willem Borgonje (veel te vroeg overleden cantor van de doortochtparochie) allebei heel goed gekend hebben. Willem heeft vast geglimlacht vanuit de hemel om het enthousiasme waarmee wij over hem praatten.
Jan bleef ook lekker bij het zwembad zitten, hij doet heel rustig aan dat bevalt hem het best. De rest van de groep ging naar de green canyon. In de reisgids lazen zij verhalen over groen en stilte en vogelgeluiden en zwemmen onder de waterval. Een soort blue lagoon filmscenario. De werkelijkheid viel wat tegen. Ze voeren met een snelle, lawaaiige motorboot in no time richting waterval. Daar was geen plaats om je om te kleden, nauwelijks tijd om te zwemmen. Dat was jammer. De wandeling door een dorpje in de buurt maakte veel goed. Bij huizen waar rook uit de schoorsteen kwam was iets te beleven. Een heel oud vrouwtje zat bezems te maken. Iemand anders was kokosnoten aan het splijten en kreeg daar geen salaris voor, ze mocht de schillen mee naar huis nemen om daar te verwerken tot matten of matrassen. Iedereen deed een poging in een palm te klimmen om een kokosnoot te plukken. Joost kwam best ver. Pak Agung onze gids kwam het verst. Intussen wandelden Jan, Breg en ik naar het strand en hebben daar in een warung geluncht en een strandwandeling gemaakt.
Het avondeten zochten we gisteravond niet uit op de menukaart maar op de vismarkt. Of het daardoor kwam dat sommigen van ons nu wat last van hun ingewanden hebben? Wie zal het zeggen. Vanmorgen zijn we naar de markt geweest. De pasar in Lembang is vier dagen geleden afgebrand, zo jammer. Nu zijn we net in de trein gestapt in Banjar. Deze brengt ons lekker schommelend naar Bandung. De helft van de Belanda's ligt te slapen. De anderen genieten van het schitterend groene landschap waar we doorheen rijden. We waren gewaarschuwd dat het erg koud zou zijn in de trein, vanwege de air conditioning. De truien en vestjes en sokken die we braaf meenamen blijken totaal overbodig. Het is aangenaam warm, we drinken een teh botol, flesje zoete jasmijnthee en rijden vol van verwachting richting Bandung.
Zo hebben we allemaal tropenervaring en door weer in de tropen te zijn, komen herinneringen boven. Tijdens de maaltijden en onderweg in de bus, bij de koffie en de thee, in de boot en tijdens wandelingen wordt er heel wat besproken en gedeeld. Soms zijn we in de gesprekken ook even thuis. Bregje en ik zaten vanochtend bij het zwembad koffie te drinken en kwamen toen tot de ontdekking dat we Willem Borgonje (veel te vroeg overleden cantor van de doortochtparochie) allebei heel goed gekend hebben. Willem heeft vast geglimlacht vanuit de hemel om het enthousiasme waarmee wij over hem praatten.
Jan bleef ook lekker bij het zwembad zitten, hij doet heel rustig aan dat bevalt hem het best. De rest van de groep ging naar de green canyon. In de reisgids lazen zij verhalen over groen en stilte en vogelgeluiden en zwemmen onder de waterval. Een soort blue lagoon filmscenario. De werkelijkheid viel wat tegen. Ze voeren met een snelle, lawaaiige motorboot in no time richting waterval. Daar was geen plaats om je om te kleden, nauwelijks tijd om te zwemmen. Dat was jammer. De wandeling door een dorpje in de buurt maakte veel goed. Bij huizen waar rook uit de schoorsteen kwam was iets te beleven. Een heel oud vrouwtje zat bezems te maken. Iemand anders was kokosnoten aan het splijten en kreeg daar geen salaris voor, ze mocht de schillen mee naar huis nemen om daar te verwerken tot matten of matrassen. Iedereen deed een poging in een palm te klimmen om een kokosnoot te plukken. Joost kwam best ver. Pak Agung onze gids kwam het verst. Intussen wandelden Jan, Breg en ik naar het strand en hebben daar in een warung geluncht en een strandwandeling gemaakt.
Het avondeten zochten we gisteravond niet uit op de menukaart maar op de vismarkt. Of het daardoor kwam dat sommigen van ons nu wat last van hun ingewanden hebben? Wie zal het zeggen. Vanmorgen zijn we naar de markt geweest. De pasar in Lembang is vier dagen geleden afgebrand, zo jammer. Nu zijn we net in de trein gestapt in Banjar. Deze brengt ons lekker schommelend naar Bandung. De helft van de Belanda's ligt te slapen. De anderen genieten van het schitterend groene landschap waar we doorheen rijden. We waren gewaarschuwd dat het erg koud zou zijn in de trein, vanwege de air conditioning. De truien en vestjes en sokken die we braaf meenamen blijken totaal overbodig. Het is aangenaam warm, we drinken een teh botol, flesje zoete jasmijnthee en rijden vol van verwachting richting Bandung.
-
19 Mei 2015 - 20:04
Elja:
Ik geloof zeker dat jullie veel met elkaar meemaken.
14 dagen samen optrekken geeft een band.
Die joost vroeger klom hij ook al in de hoge bomen volgens jan lekker boemelen in de trein
Hoor die jongens nog roepen aqua aqua springen ze nog steeds in de trein bij ieder stationnetje .
-
19 Mei 2015 - 21:17
Natas:
en hoe smaakte de lassi??? is een yoghurt drankje met kruiden toch? vanavond EN gister ook heerlijk indofood gegeten, daging blado met groente en nasi ;-) jum jum
in het verhaal komt de relaxte lazy pool atmosphere heel mooi naar voren :-) ENJOY! ♥ -
19 Mei 2015 - 21:54
Susanne:
Heb geen tropen ervaring maar krijg er wel zin in als ik je verslag lees.. -
20 Mei 2015 - 09:24
Jeannette:
Heerlijk, je schrijft zo beeldend dat ik het bijna voor me zie! Dank je wel en tot het volgende verslag :-)
-
20 Mei 2015 - 16:23
Adri:
Nu wordt het duidelijk wie Trudy is. In de jaren '90 van de vorige eeuw vormden we met Gertruud, Gijni, Joke en Henk van der Brug de werkgroep 'Gaven delen wereldwijd'. Je zou het de voorloper van de ZWO-groep kunnen noemen. Het was heel leuk om met de wereld bezig te zijn.
Nog veel plezier op de verdere reis.
Groet, Adri -
20 Mei 2015 - 16:28
Adri:
p.s. kun je een keertje foto's uploaden? -
20 Mei 2015 - 22:54
Gerard Kok:
Beste mensen, we genieten van jullie reisverslag. Vrijwillig? schrijver Jannie doet het erg beeldend. Zo maken we een klein beetje mee wat jullie ervaren. We wensen jullie een vreugdevol Pinksterfeest met Henriëtte en allen in haar kerk. Goede reis verder, we blijven jullie volgen.
Olga en Gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
