Koud
Door: Jannie
Blijf op de hoogte en volg Jannie
08 Maart 2015 | Japan, Tokio
Bijna alle keren dat ik ging vliegen, vloog ik naar een warm land en eigenlijk verwachtte ik, hoe naïef, dat het in Japan iets warmer zou zijn dan in Nederland. Dat was de eerste dag ook zo, wanneer de zon scheen was het aangenaam lenteachtig. Gisteren bleef de zon achter de wolken en het waaide en het regende af en toe. Na een paar uur lopen en rondkijken op de vismarkt, overal vis in en op ijs, liepen we alle drie te rillen. Een warm kopje thee, daar waren we aan toe.
Jelmer wist in de buurt in een park een echt Japans theehuis. Goed plan vonden Aletta en ik. Het park was prachtig, enkele bloesembomen begonnen voorzichtig te bloeien. De zachtroze bloemetjes lijken op de takken vastgeplakt te zitten, dat maakt de bloesems heel anders dan die wij gewend zijn. We maken wat foto's en gaan dan gauw door naar het theehuis. De deur staat daar uitnodigend open. Tatami matten liggen op de vloer. We doen onze schoenen uit, gaan zitten en wachten op de thee. Helaas blijft de deur open, verwarming is er ook niet. Jelmer was hier de afgelopen zomer, toen het 30 graden was. De koele luchtstroom door de openstaande deuren van het theehuis dat aan het water ligt, maakte het toen een zeer aangename plek. We hebben de thee snel opgedronken, niet met de aandacht die een theeceremonie verdient. Kommetje in je ene hand, de kom een aantal keren rond draaien, kom in je andere hand, in 3 of 4 slokken de kom leeg drinken enz. Je kunt er zelfs les in krijgen. Beter om zoiets op een zomerdag te doen!
We zijn in de buurt van de kookspullenstraat van Tokyo. Duizenden cakevorpjes, miljoenen eetstokjes, pannen, messen, schorten, zeven, verzin het maar, alles wat je in de keuken zou kunnen gebruiken is er te koop. Restaurants komen hier hun inkopen doen. Wat ze dan ook meenemen zijn plastic vormen van de gerechten die je in hun restaurant kunt bestellen. Je ziet ze overal in de etalages van restaurants staan. Alle soorten eten, vis, vlees, groenten, fruit, niet van echt te onderscheiden, liggen er uitgestald. Jelmer vertelt dat alles met de hand gemaakt wordt, kunstwerkjes zijn het. We twijfelen nog even of we voor Marlies een koelkastmagneetgarnaal mee zullen nemen maar doen het toch niet. Ze wilde graag iets met bloemen, dan kun je niet met een garnaal aankomen toch?
De winkeltjes in deze straat hadden geen deuren die open konden staan, zelfs geen gevels, die waren helemaal open. Al slenterend langs en in de marktkramen was onze temperatuur nog verder gezakt. Tijd om een okonomiyaki restaurant op te zoeken in de lonely planet. Zittend op de vloer rond een hete bakplaat bakten we gevulde pannenkoeken. Voor het eerst zaten er om ons heen allemaal toeristen te eten. Het 'lonely planet' effect ;-)
Eenmaal thuis gekomen had Aletta geen zin meer om 's avonds er weer op uit te gaan. Jelmer en ik hebben met Thekla, onze huisbaas in een izakaya gegeten. Hier hoorden we tot mijn verbazing schreeuwende Japanners, de obers en de koks, ze maakten een hele show van het koken en maakten veel grappen, die wij niet begrepen maar de sfeer was uitgelaten. Misschien ook wel door de drank, die er lekker in ging bij de meeste mensen. Ik dronk mijn eerste glaasje sake. Uit een bamboebuis en in een bamboeglaasje. Ingeschonken door Jelmer of Thekla want voor jezelf inschenken, dat doe je niet in Japan leerde ik gisteren ;-)
Alet voelde zich niet zo lekker vandaag dus Jelmer is alleen naar de kookles gegaan die we gepland hadden. Hij kwam er enthousiast van terug, en kan straks in Nederland voor wie dat wil eens lekker Japans koken! Aletta en ik hebben gewandeld, over een rustig, kronkelend pad, langs een miniriviertje, onder tientallen prunusbomen door, midden door de stad. Jammergenoeg waren de bomen nog net niet in bloei, de knoppen zagen we bijna open gaan, helaas was er vandaag ook geen zon om ze een beetje te helpen.
Met zijn drietjes zijn we aan het eind van de middag naar een enorme boekenwinkel gegaan. Heel veel soorten boeken, een heerlijke plek om te snuffelen, plaatjes te kijken vooral. En koffie te drinken, mensen te kijken, en aangeklede hondjes ;-)
Morgen gaan we met de snelle trein naar Kyoto. Het weerbericht zegt dat het daar gaat sneeuwen. Help!
Jelmer wist in de buurt in een park een echt Japans theehuis. Goed plan vonden Aletta en ik. Het park was prachtig, enkele bloesembomen begonnen voorzichtig te bloeien. De zachtroze bloemetjes lijken op de takken vastgeplakt te zitten, dat maakt de bloesems heel anders dan die wij gewend zijn. We maken wat foto's en gaan dan gauw door naar het theehuis. De deur staat daar uitnodigend open. Tatami matten liggen op de vloer. We doen onze schoenen uit, gaan zitten en wachten op de thee. Helaas blijft de deur open, verwarming is er ook niet. Jelmer was hier de afgelopen zomer, toen het 30 graden was. De koele luchtstroom door de openstaande deuren van het theehuis dat aan het water ligt, maakte het toen een zeer aangename plek. We hebben de thee snel opgedronken, niet met de aandacht die een theeceremonie verdient. Kommetje in je ene hand, de kom een aantal keren rond draaien, kom in je andere hand, in 3 of 4 slokken de kom leeg drinken enz. Je kunt er zelfs les in krijgen. Beter om zoiets op een zomerdag te doen!
We zijn in de buurt van de kookspullenstraat van Tokyo. Duizenden cakevorpjes, miljoenen eetstokjes, pannen, messen, schorten, zeven, verzin het maar, alles wat je in de keuken zou kunnen gebruiken is er te koop. Restaurants komen hier hun inkopen doen. Wat ze dan ook meenemen zijn plastic vormen van de gerechten die je in hun restaurant kunt bestellen. Je ziet ze overal in de etalages van restaurants staan. Alle soorten eten, vis, vlees, groenten, fruit, niet van echt te onderscheiden, liggen er uitgestald. Jelmer vertelt dat alles met de hand gemaakt wordt, kunstwerkjes zijn het. We twijfelen nog even of we voor Marlies een koelkastmagneetgarnaal mee zullen nemen maar doen het toch niet. Ze wilde graag iets met bloemen, dan kun je niet met een garnaal aankomen toch?
De winkeltjes in deze straat hadden geen deuren die open konden staan, zelfs geen gevels, die waren helemaal open. Al slenterend langs en in de marktkramen was onze temperatuur nog verder gezakt. Tijd om een okonomiyaki restaurant op te zoeken in de lonely planet. Zittend op de vloer rond een hete bakplaat bakten we gevulde pannenkoeken. Voor het eerst zaten er om ons heen allemaal toeristen te eten. Het 'lonely planet' effect ;-)
Eenmaal thuis gekomen had Aletta geen zin meer om 's avonds er weer op uit te gaan. Jelmer en ik hebben met Thekla, onze huisbaas in een izakaya gegeten. Hier hoorden we tot mijn verbazing schreeuwende Japanners, de obers en de koks, ze maakten een hele show van het koken en maakten veel grappen, die wij niet begrepen maar de sfeer was uitgelaten. Misschien ook wel door de drank, die er lekker in ging bij de meeste mensen. Ik dronk mijn eerste glaasje sake. Uit een bamboebuis en in een bamboeglaasje. Ingeschonken door Jelmer of Thekla want voor jezelf inschenken, dat doe je niet in Japan leerde ik gisteren ;-)
Alet voelde zich niet zo lekker vandaag dus Jelmer is alleen naar de kookles gegaan die we gepland hadden. Hij kwam er enthousiast van terug, en kan straks in Nederland voor wie dat wil eens lekker Japans koken! Aletta en ik hebben gewandeld, over een rustig, kronkelend pad, langs een miniriviertje, onder tientallen prunusbomen door, midden door de stad. Jammergenoeg waren de bomen nog net niet in bloei, de knoppen zagen we bijna open gaan, helaas was er vandaag ook geen zon om ze een beetje te helpen.
Met zijn drietjes zijn we aan het eind van de middag naar een enorme boekenwinkel gegaan. Heel veel soorten boeken, een heerlijke plek om te snuffelen, plaatjes te kijken vooral. En koffie te drinken, mensen te kijken, en aangeklede hondjes ;-)
Morgen gaan we met de snelle trein naar Kyoto. Het weerbericht zegt dat het daar gaat sneeuwen. Help!
-
08 Maart 2015 - 16:50
Alice Pomstra Elmont:
Lieve schat,
ik hoop dat jullie je warme jassen hebben meegenomen. -
08 Maart 2015 - 17:24
Bert Dekkers:
Leuk verslag, ga zo door en geniet van deze ongetwijfeld interessante en spannende reis! -
08 Maart 2015 - 20:20
Jeanet Van Maldegem:
Beste familie,
Wat een mooie verhalen, jammer dat het zonnetje niet schijnt.
Wij vandaag buiten gezeten om verjaardag te vieren, uniek voor deze tijd.
Blijf genieten van het bijzondere land. -
08 Maart 2015 - 21:19
Buurman Bert:
Tweede poging! Mijn eerste boodschap werd gewist!
Brr. Ben ik blij dat ik nu niet in Japan ben. Wij genoiten vandaag (eindelijk) van een heerlijk lentezonnetje. Gelijk de fiets op voor een rondje Binnenveld. Het stond er vol met vogelaars met grote kijkers en fototoestellen. Ik zag een 'zwerm' (minstens 10) buizerds hoog in de lucht zweven; nooit eerder gezien. En bijna alle ooievaarsnesten waren bezet; sommige werden zelfs al bebroed!
Ik geniet wel van jullie verhalen. Zal als 'tegenprestatie' binnenkort mijn reisverslag van mijn laatste bezoek aan Saskia en haar gezin in Paramaribo (nov-dec 2014) toesturen.
Geniet van jullie vakantie en knoop de jas goed dicht! Hartelijke groet en sampai jumpa. Bert. -
08 Maart 2015 - 22:17
Elja:
lekkere theetjes mooie bomen mensen en boeken kijken.
Klinkt allemaal erg gezellig.
Sneeuw
Geniet ervan hier was het een geweldige ZONdag -
08 Maart 2015 - 22:29
Mieke:
Gezellig weer een verslag, jammer dat het koud is, maar dat wordt vast weer beter. Al klinkt sneeuw in Koyoto ook niet erg warm. Hier heerlijk op mijn balkon in de zon gezeten. -
08 Maart 2015 - 22:36
Natas:
WOW wat een heerlijke story :-)
naar de sneeus, klinkt als een anticlimax (sorry) hier ist dit weekend ect LENTE met z☼n en zelfs de schuifpui open, lekker lang in de speeltuin en overvliegende zwanen ;-)
een prachtig zonnige internationale vrouwendag lieverds ♥
doe je sjaal maar alvast om dan :-) -
09 Maart 2015 - 19:50
Anja:
Leuk om jullie avonturen te lezen. Hele fijne tijd nog met hopelijk nog wat zon!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
